COP25 Chile Madrid klimaatconferentie stelt teleur

‘COP25 Chile Madrid’ wat betekent dat eigenlijk? Elk jaar organiseert de Verenigde Naties een conferentie (‘Conference of the Parties’ of COP) over de klimaatverandering. Dit jaar voor de 25^ste keer sinds het klimaatverdrag UNFCCC in 1994 in werking trad. UNFCCC staat voor United Nations Framework Convention on Climate Change. Dit verdrag wil de uitstoot van broeikasgassen terugdringen en daarmee de klimaatverandering een halt toeroepen. Aanvankelijk zou deze top plaatsvinden in Brazilië maar na de verkiezing van president Bolsonaro trokken zij zich terug. Chili nam het over, maar durfde het vanwege de recente onlusten niet aan zo’n grote top bij hen te laten plaatsvinden. Met nog maar een maand te gaan kwam Spanje te hulp en bood aan de bijeenkomst in Madrid te houden. Chili zou nog wel de voorzitter van de conferentie zijn. Vandaar de naam ‘COP25 Chile Madrid’. Het was op zich wel een huzarenstukje wat Spanje liet zien: er waren maar liefst 27,000 deelnemers.

De klimaatwetenschappers laten steeds indringender weten dat veel landen, waaronder Nederland, niet waarmaken wat ze hebben toegezegd en dat de uitstoot van broeikasgassen hoger blijft dan we met elkaar hebben afgesproken. Ook constateren ze dat de klimaatverandering sneller gaat dan verwacht. De urgentie om nu effectieve maatregelen te treffen neemt snel toe. Alle partijen onderschrijven dan ook dat meer ambitie nodig is om ernstige klimaatontwrichting te voorkomen. En daarmee houdt het goede nieuws al op.

Grote landen willen geen concrete toezeggingen doen de uitstoot van broeikasgassen sneller terug te brengen dan ze eerder al hebben toegezegd. Het belangrijkste thema op de agenda van COP25 was de aanpassing van de internationale handel in emissierechten. Achteraf moeten we concluderen dat in het verleden te veel emissierechten zijn uitgegeven. Die moeten teruggenomen worden wil het stelsel bijdragen aan het verminderen van de uitstoot zoals bedoeld. Vooral Australië en Brazilië zitten vooruitgang in de weg. De EU heeft echter geweigerd ze hun zin te geven. Liever geen deal dan een slechte deal, was kennelijk de overweging.

Daarmee worden de afspraken weer een jaar vooruit geschoven. En dat terwijl buiten de conferentiezalen in Madrid veel demonstranten, vooral jongeren, erop aandrongen nu eindelijk eens flinke stappen te zetten. De tijd dringt des te meer omdat de uitvoering van het Parijse klimaatakkoord begint op 1 januari 2021. Voor die tijd moeten de afspraken er staan. Dat wordt een helse klus voor de conferentie in Glasgow. Hopelijk zullen Boris Johnson en zijn team zich hier net zo voor inzetten als ze voor de Brexit hebben gedaan.